سازمان های یادگیرنده
بهدلیل ماهیت عصری که در آن به سر میبریم تفاوت بسیاری میان سازمانهای امروزی و گذشته وجود دارد. در این ارتباط «چارلز هندی» از صاحبنظران رشته مدیریت میگوید: «مدیران امروز با سازمانهایی سروکار دارند که شباهتی به سازمانهای گذشته ندارند.»
یکی از ویژگیهای اساسی سازمانهای جدید، شکلگیری آنها بر مبنای یادگیری است. بنابراین مدیران و کارکنان، همواره در حال یادگیری بوده و مهارتهای جدید کسب میکنند؛ چرا که قدرت هر سازمان متناسب با میزان آموزش دائمی مدیران و کارکنان آن است. هدف این مقاله ایجاد آشنایی با ویژگیهای سازمانهای یادگیرنده است.
سازمانهای یادگیرنده پدیدهای هستند که با شروع دهه 90 میلادی مطرح شدند. علت پدیدارشدن چنین سازمانهایی، شرایط، نظریهها و تغییر و تحولات بسیار در محیطهای سازمانی قبل از دهه مذکور بوده است بهگونهای که تمام سازمانها تلاش گستردهای را برای بقای خود آغاز کرده بودند و برای آنکه بتوانند خود را در محیط پرتلاطم اطراف خود حفظ کنند، میبایست از قالبهای غیرپویا خارج و به سمت سازمان یادگیرنده متحول شوند. یعنی در ساختار و اساس خود تغییرات عمیقی ایجاد کنند.
سازمانها قبلاً در محیطی پایدار بهسر میبردند و وقایع آینده تقریباً قابل پیشبینی بودند، بهطوری که مدیران میتوانستند در شرایط مطمئن برنامهریزی کنند. اما امروز محیط به شدت در حال تغییر است و تغییرات تکنولوژیک، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی به سرعت سازمان را تحت تأثیر قرار میدهند.
صاحبنظران برای مفهوم سازمان یادگیرنده تعاریف متعددی ارائه کردهاند:
بهنظر «داجسون» سازمان یادگیرنده سازمانی است که با ایجاد ساختارها و استراتژیها به ارتقای یادگیری سازمانی کمک میکند.
از نظر «گاروین» سازمان یادگیرنده سازمانی است که دارای مهارت و توانایی ایجاد، کسب و انتقال دانش است و رفتار خودش را طوری تعدیل میکند که منعکسکننده دانش و دیدگاههای جدید باشد.
«مایکل جی. مارکوارت» در کتاب ارزنده خود تحت عنوان «ساختن سازمان یادگیرنده»، تعریف نسبتاً جامعی ارائه داده است: در تعریف سیستماتیک، یک سازمان یادگیرنده سازمانی است که باقدرت و بهصورت جمعی یاد میگیرد و دائماً خودش را بهنحوی تغییر میدهد که بتواند با هدف موفقیت مجموعهی سازمانی بهنحو بهتری اطلاعات را جمعآوری، مدیریت و استفاده کند.
«سنگه» معتقد است سازمان یادگیرنده، بهسازمانی گفته میشود که بهطور مستمر در پی افزایش قابلیتهای خود برای خلق چیزهایی است که میخواهد ایجاد کند.